Yaşamım boyunca sevgi aradım, huzurlu, sıcak bir gerçek sevgi!
Her şeyi onu bulmak ve yaşamak için yaptım. Bu dürtü hep doğal geldi ama asıl nedenini hiç bilemedim.
Ta ki bu sabah henüz üç aylık bebeğimi emzirirken hissettiklerimin bana yaşattıkları ana kadar…
Annemin kucağındaki o bebek halimi özlüyormuşum meğer.
O içime dolan sıcacık sütün tüm hücrelerime taşıdığı huzuru özlüyormuşum.
Annemin kucağında hissettiğim sonsuz güveni özlüyormuşum.
İpek gibi yumuşak ve durgun bir göle açılan minik teknecik misali, bebek olup saf bir içtenlikle tüm bedenimi ve canımı bırakıvermek istiyormuşum.
Annemin kucağında, onun ısısını taşıyan sıcak sütünü içerken tamamen doğallıkla yaşadığım gibi… Şu anda bebeğimin yaşadığı gibi…
Gerçek Sevgiyi ve Gerçek Sevgiliyi ararken, aslında anne kucağında yaşadığım o sevgiyi, o huzuru ve o güveni aramışım – belki de herkes gibi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder