Buddha’nın Sızısı

Buddha,

Izdırabını duydu Dünyanın,

Ama kulaklarında değil asla:

Teninde…

Kanında…

Canında duydu,

Her bir insanı ve acısını…

Yaşayamadı, çözüm aradı;

Birine değil,

HER BİRİNE ilaç aradı!

Ve sonunda

Gözünde bir damla yaş,

Izdırabın yaşamın bir parçası olduğunu anladı…

Sonra buldu
Herkes icin çözüm yolunu:

Çekilivermek gerekiyordu

     “Kendi Yürek Sığınağına”…

***

Böylece,

Buddha’nın öğrencilerinin de

Herkes gibi

Savaşın ortasında kanadı bedeni,

Dostun bir sözüyle kırıldı kalbi…

Fakat her biri

Sığınmayı bildi “Kendi Yürek Sığınağına”:

Hiçbir afetin sarsamadığı

Bilinci her an kucaklamaya hazır “Gerçeklik Sığınağına”…

***

Durum bu iken

21.yüzyıl insanı

Buddha’yı yüzündeki

Huzurlu gülümseme ile tanıyor

Buddha icin

‘Dünyanın en rahat adamı’ diyor…

Kemikleri sızlamaz mı…

***

Gerçek SIĞINAK

Su kristali misali saydamsın,

Ve naif

Arındırıcısın

Ve sade…

Var isem içimdesin

Yok isem her yerdesin, her şeysin.

06.10.2010 (Hermenn Hesse'ye ve Siddhartha'ya selam olsun)