26 Kasım 2010

Yağmur Yağıyor



Doğarken bakir eser

Sanatçıyı sarhoş eder…

Ve dikkatle seyreder İlham

İçine çeker her bir anı

Yutar devrilen her damlayı…


Filmin sonunda adam

Sağanakta sırılsıklam,

İçmekten sarhoş olmuş İlham

Ve ortada bir bebek

Bağırarak ağlar.



Yıllar

Zamana bırak diyorsun…

Yılların hep aynı monotonlukla doğup

Hep aynı yoldan geçme

Ve hep aynı sıradanlıkla ölme

Ve ardı ardına öylece dizilme yetenekleri var.

Bunu unutuyorsun.

Ağaç

Bir ağaç olsaydım

Hep aynı toprağın kokusu

Hep aynı mekanın tozu

Beni de ırgalamaz mıydı ki…


Ben de ağaç gibi

Coşkuyla büyümenin

Serpilmenin görkemini

Zamanla dostane yaşayabilir miydim?


Bir ağacın özgürlüğünü paylaşabilir miyim ki…