SÖZ

Sözcükler
Yürekten taşanı
Söze dökmeye çabalar…

Sözcükler,
Yürekten taşıp
Yüreğe yakın olanı arar.

İstanbul Şiiri

Koyu mürekkep olup

Boğaza dökülüyor gece

Ve usul usul yazıyor şiirini

Göklerin, gecenin, şehrin…


Gece güne dönünce

Işıl ışıl uyanıyor marmaranın denizi

Parıl parıl kabarıyor soluğu göklere

Bu defa şehir,

Kendi şiirini ufka nakşediyor…

Yeni Çağın Bebeği

Bebeğim,

İki büklüm oluyor içimde,

Sığınıyor kendi bedenine…

Çocuğum,

Çömelip dizlerini çekiyor iyice,

Sarılıyor kuytuda kendine…

Yeniçağda

“Herkes bencil” diyorlar

Kim bilir içimizdeki bebek ve çocuklar

Belki kendiliğine ihtiyaç duyuyorlar:

Kendiliğine, kendi gönlüne, yüreğine…