10 Kasım 2010

Tiyatrocunun Haykırışı

Perdeleri kapıyor gün

Geceye dönüyor sahne…

Oyun asla durmuyor.

Dünyanın Yıldızları

Sonsuza bakar gecenin penceresi

Bir yıldız solur hızlıca, naiftir nefesi…

Bilirim, bu noktacık yıldız güneşten iri…

Ama kendi bilmez değerini.


Dünyaya bakar Kozmosun bir penceresi

İnsanoğlu solur üzerinde, sessizdir nefesi…

Nokta nokta gönüller pırıldar yıldız gibi…

Ama unutur çoğu zaman kendi kıymetini…